Geplaatst op 31 mei 2016.
Burgemeester Kruijffbad verbetert coördinatie vrijwilligers
Ga er maar aan staan: 130 vrijwilligers op het juiste moment, op de juiste plek krijgen. Vrijwilligerscoördinator Simone Cremers kreeg die taak als vaste medewerker van stichting Sport Cultuur & Educatie (SCE), de stichting die sporthal en zwembad beheert. De Achtste Steen sprak met haar en drie vrijwilligers. Hoe stuur je 130 mensen aan? En waarom wordt iemand vrijwilliger?
Eerlijk is eerlijk, het eerste jaar verliep de aansturing van al die enthousiaste vrijwilligers voor sporthal en zwembad soms wat rommelig. Om al die broodnodige vrijwilligers toch enthousiast te houden, werd er een nieuwe opzet bedacht.
Werkgroepen met vaste coördinator
De stichting startte vorig zwemseizoen met werkgroepen: Groen onderhoud, Patat bakken, Kassa, Techniek/bouw, Activiteitencommissie, Schoonmaak, Kiosk, Toezichthouders, Sponsoring en Communicatie. Sommige vrijwilligers zitten zelfs in meerdere groepen.
Het geheim is de vaste coördinator per werkgroep die alle vrijwilligers aanstuurt. Simone Cremers heeft op haar beurt weer contact met alle coördinators. “We merkten gelijk al dat dit veel overzichtelijker is en de coördinators hebben nu veel kortere lijnen. Als iemand klachten heeft, dan weten ze bij wie ze terecht kunnen. Bovendien kennen we de mensen steeds beter en kunnen we goed inschatten wie we waarvoor vragen.“
“Ideaal komen zonder vaste structuur”
Debbie Haverkamp (43) is zo’n vrijwilliger en ze maakt al een paar jaar schoon bij zowel zwembad als sporthal. “Ik draai geen vaste uren maar ik loop binnen wanneer ik tijd heb. Ideaal, zo zonder vaste structuur. Ik kijk regelmatig zelf wat nodig is of overleg met de vaste medewerkers en ga ik aan de slag.”
Niet iedereen in de schoonmaakploeg werkt op deze manier. Simone: “We hebben juist ook schoonmakers die het prettig vinden om één keer per week of per maand een vaste taak uit te voeren. En soms pakken we grote werkzaamheden aan met een groep die alleen op oproep wil. Iedereen heeft aangegeven wanneer hij of zij kan en dat proberen we na te komen.”
Keuken aangepast met nieuwe airco
Vrijwilliger Toos Zeevalkink (70) is de vaste ramenlapper. “Heerlijk. Als ik zie dat het nodig is, pak ik het op, net als andere klusjes.” Toos zit ‘officieel’ bij de patatbak-groep. “Gezellig want je hebt veel contact met mensen. We werken met een nummertjes-systeem bij bestellingen en dat loopt perfect.”
Vorig jaar klaagden de bakkers wel eens over de warmte in de keuken maar met de nieuwe airco is dat probleem opgelost. De groep Snackverkoop zoekt nog extra mensen; vaste bakkers op vaste dagen maar ook mensen die op drukke dagen een paar uurtjes willen helpen. “Met deze werkgroep kunnen we juist flink extra geld verdienen. Het zou jammer zijn als we dat mislopen. Ieder uurtje hulp is meegenomen, dat geldt voor iedere groep, ook avonduren en weekenden zijn mogelijk”, zegt Simone.
Geen motorzaag op drukke dagen
Vrijwilliger Jan Oostland (78) zit in de vaste Groen-werkgroep. Vrijwilligers uit deze groep werken vaak op maandagmorgen omdat het bad dan dicht is. “Maar onkruid wieden mag ook als het zwembad open is, tijdens rustige uren. Zolang je niet met een motorzaag rondloopt naast iemand die ligt te zonnen”, lacht Jan. “Mijn bijbaantje is vaste huisfotograaf. Ook rij ik als er spullen gehaald moeten worden en reorganiseer foto’s op de computer van de stichting. Er is altijd wel iets te doen.” Jan is al 21 jaar gepensioneerd en vindt dat je best iets voor de gemeenschap kan doen. “Je blijft er jong bij en iedereen wil toch graag dat het zwembad blijft? Voor Steenderen en de regio is dat zwembad enorm belangrijk.”

Simone, Jan, Debbie & Toos
“Neemt de volgende generatie het stokje over?”
Veel vrijwilligers blijken vutters. Simone: “We hebben relatief veel ‘ouderen’ inderdaad, de leeftijd zo rond de 35/40 jaar krijgen we best lastig te pakken, op veel goede uitzonderingen na hoor. Vutters hebben natuurlijk de tijd maar we hebben ook jongeren nodig, die zijn alleen vaak druk met kinderen en werk.” Debbie vindt dat te makkelijk: “Iedereen roept wel erg snel dat ie druk is, kwestie van prioriteiten stellen, vind ik. Allemaal iets doen, kan best.”
Alle drie vrijwilligers zijn niet gerust over de toekomst van het zwembad. “Nu krijgen we nog subsidie maar niet lang meer”, zegt Jan. “En hoe actief blijven al die vrijwilligers op de lange termijn?” Debbie reageert: “Ja, neemt de volgende generatie het stokje over? Je moet er toch niet aan denken dat je met de kinderen naar het zwembad in een dorp verderop moet”. Toos vult aan: “Ja, dat denk ik soms ook maar we moeten positief blijven, ook dan komt er vast een oplossing. Met z’n allen lukt het, als iedereen zijn handjes maar laat wapperen, daar krijg je niks van. En die feestavond aan het eind van het jaar pakken we lekker mee.” Simone: “Het belangrijkste is inderdaad plezier, onze mannen van de bouwgroep balen als het regent en een werkdag niet door kan gaan.”
“Je moet jezelf wel geven als import”
Opvallend is dat alle drie vrijwilligers niet van origine uit Steenderen komen. Debbie ziet het vrijwilligerswerk dan ook als een manier om nieuwe mensen te ontmoeten. Toos: “Je moet jezelf ook geven hoor als import, het komt niet vanzelf aanwaaien. Jan: “Het is inderdaad een sociaal gebeuren. Ik vind het ook goed dat het bestuur uit de hele regio komt. We hebben gelukkig een goed bestuur met veel kennis. Het bijzondere is dat ik ze nooit zie zwemmen maar wel hard werken, met de poten in de modder.” Debbie haakt enthousiast in: “Dat is volgens mij de kracht van zwembad, of je nou vaste medewerker of vrijwilliger bent, kassa, schoonmaak of toezichthouder, er is een enorm saamhorigheidsgevoel.” En dat kunnen de andere drie alleen maar beamen.
Door: Marjan Lijftogt
Dit artikel is eerder gepubliceerd in de Achtste Steen
>> Ook vrijwilliger worden? Meld je aan! Lees hier meer…
.
