Geplaatst op 5 oktober 2017.
Column: ‘Sluiten… lang maken… en doorgaan’
Wilco Kornegoor was zo enthousiast over zijn deelname aan onze zwemmarathon dat hij spontaan een heus verslag tikte voor zijn Facebook-vrienden. De Achtste Steen pikte het daarna – in goed overleg – op en maakte er een mooie publicatie van voor het oktober-nummer! Bedankt De Achtste Steen, en bedankt Wilco! Geweldig om dat enthousiasme te lezen! Lees het hier:
’Sluiten… lang maken… en doorgaan’
Maart 2017: “Wilco, wil jij ook meedoen aan de nachtelijke zwemmarathon?”
“Wat? Uh.. jaja is goed”.
Afgelopen zaterdag was het zover, met onze buurt de festivaltentjes opgezet, warmte via een heater en voor de sfeer nog wat tierelantijn. Oké we gaan dus echt zwemmen, alcohol ten strengste verboden. Er heerst lichte paniek in onze groep, vanwaar die opwinding? Is het om het feit dat er bijna geen echte zwemmers in onze groep zitten? Nee, we komen erachter dat we geschiedenis gaan schrijven: dit wordt echt de eerste keer dat wij met de buurt zonder alcohol samen een evenement gaan vieren.
22.00 h – met vuurwerk start onze eerste zwemmer. 7 vaste zwemmers die zijn verdeeld over 8 blokken moeten telkens een kwartier zwemmen. Inderdaad, wie meerekent komt 1 zwemmer tekort. Geen nood, we zijn flexibel, een moeder, drinkersmoaten en bekenden worden last-minute ingevlogen.
23:45 h – ik ‘mag’ voor de eerste keer zwemmen. De sfeer langs het bad zit er goed in, met mooie lampen, vuurkorven en dj Koot-junior. Het buitenbad heeft een temperatuur van 28° en wordt voor de koude nacht opgestookt tot 30°, daar ligt het niet aan.
Met badmeester Dokman uit de beginjaren 80 nog in m’n hoofd (‘sluiten… lang maken… en doorgaan, sluiten… lang maken… en doorgaan’) begin ik te zwemmen… in schoolslag. Na 4 banen toch lichte paniek, dit ga ik niet redden, ‘sluiten… lang maken … en doorgaan’, oh ja rustig door zwemmen. In mijn gedachten zie ik de badjuffen De Verschrikkelijke Lange Haak al pakken, goed… even een baantje rustig op de rug. Ik tik voor de 10e keer de kant aan. Een stoplicht geeft de tijd aan; 10 minuten rood is zwemmen, 3 minuten oranje en 2 minuten groen betekent wisseltijd. Is dat stoplicht kapot, vraag ik mij af. Het wordt maar niet oranje. Benen en armen worden zwaarder en zwaarder. ‘Sluiten… lang maken… en doooorgaan’. Ik ga dit niet halen. Ja, eindelijk oranje, oké dan nog drie minuten doorbijten. Vanaf de kant word ik luid aangemoedigd. Ja kom op, dran, zwemmen!
Geheel kapot, finish ik met 20 banen. De eerste serie gehad, ik moet dit dus nog 7 keer doen vannacht, nee waarom doe ik dit, vraag ik me af terwijl ik uitgeput op de kant rol. Ik had moeten trainen, ik had toch echt moeten trainen, kapot.
Gelukkig zit er in mijn schema een langer rustblok ingebouwd om toch nog iets te kunnen slapen. Ja ons blokkenschema, dat zit vernuftig in elkaar. Oké we hebben dan geen professionele zwemmers, maar dat schema, dat staat!
Rusten daar komt weinig van helaas, veel te gezellig, ondertussen is de bbq aan. De dj is klaar en er begint een live-band akoestisch te spelen. Twee van mijn kameraden spelen spontaan nog ff mee, ook ongetraind, de blaren op de vingers, maar schik hebben we.
Toch nog snel een uurtje slapen in de tent.
De wekker gaat. Snel de nog natte zwembroek aan om een serie te tellen. Het publiek is zo goed als weg en de muziek is gedempt. Oké, dit worden dus de zware uren.
03:00 h – ik lig weer in het water en weet dat ik de komende tijd wat vaker moet zwemmen, de andere helft van ons team heeft rust/slaaptijd. ‘Sluiten… lang maken… en doorgaan’, zowaar gaat het zwemmen beter en sneller. Gekker nog, ik krijg er steeds meer meer plezier in. De zwemmer in baan links haalt mij in, ik laat me niet gek maken en zwem rustig door. Hey, zwem ik nu iets in op de zwemmer in de baan rechts. Ja die kan ik hebben, bedenk ik me, ‘sluiten… lang maken… en doorgaan!’. De keerpunten daar haal ik hem elke keer weer dichterbij. Kom op. Steeds meer schik krijg ik er in. De volgende series gaan me steeds beter af.
Langzaam besef ik dat het uniek is wat we doen, zwemmen middenin de nacht, in de stilte, samen met de andere teams op een toplocatie. De zon komt op, dauw over het water, er staat een energiek ontbijt klaar. Geweldig om hier in het zwembad te zwemmen.
‘Sluiten… lang maken… en doorgaan’. Ik wil niet meer stoppen. Volgend jaar zeker weer.
Organisatie, vrijwilligers, allen ontzettend bedankt!
Ook meedoen aan dit bijzondere evenement? Lees hier meer over de marathon van 2018…
Bekijk hier het verslag en de prachtige foto’s van de eerste zeer geslaagde zwemmarathon in 2017…
